Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2007

"ΕΡΗΜΟΣ"


Είναι η έρημος αυτή που κουβαλάμε μέσα μας ή εκείνη που γύρω μας εκτείνεται;

Είναι η ευτυχίας μας μια όαση που όλο μας στοιχειώνει ;

Είναι η ζωή μας μια διαδρομή πάνω στην καμπούρα της καμήλας;

Κι ο ύπνος στον ίσκιο από τις χουρμαδιές το όνειρο ;

Αντε και καλά ταξίδια σ’ όλους μας!
(Σημείωση: Η φωτογραφία είναι ευγενική χορηγία από το Τζίνι)

7 σχόλια:

Alkyoni είπε...

αυτή μέσα μας...
καλή σου μέρα :)

Μαρω_Κ είπε...

@ alkyoni

Καλημέρα και καλή βδομάδα.

Κι αναμεσα σε χιλιάδες η ερημιά πάντα κυρίαρχη μπορεί να είναι.

stefanos είπε...

Εσύ στην έρημο φωτογραφίζεις (και με τις λέξεις σου) ζωή.
Αυτό είναι το σημαντικό.

kyriayf είπε...

δεν ανταποδίδω τυπικά την επίσκεψη... αλλά συμμετέχω στο ερώτημα με τον τρόμο για την έρημο στο μέσα μας! να κρατήσουμε λίγη άμμο, να κυλάει στα δάχτυλα... και να αφουγκραστούμε την ερημιά... του έσω, του έξω, του παντού, του πουθενά...
καλησπέρα :)

Ναυαγός είπε...

Οι λέξεις γράφονται για να ορίζουν τα νοήματα. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να τα περιορίζουν.

Εκτός και αν χρησιμοποιηθούν πονηρά. Αν ξυπνούν εικόνες, αν διεγείρουν τη φαντασία.

Τότε οι λέξεις επεκτείνουν τα νοήματα και δεν αφήνουν περιθώριο για παρανοήσεις, αντεγκλήσεις, ή αντιρρήσεις.

Ναι! η ζωή θα μπορούσε να είναι αυτό που περιγράφεις.

Μαρω_Κ είπε...

@kyriaf
Καλημέρα.
Κάνει εκκωφαντικούς θορύβους η ερημιά. Και η άμμος μέσα μας κυλάει και φεύγει ανεπιστρεπτί. Η μνήμη είναι εκείνη μας σώζει. Εστω και η φωτογραφική.

@ναυαγός
Η ζωή δεν περιγράφεται.
Κι έτσι απερίγραπτη πρέπει να μας παρασέρνει.

gitsaki είπε...

"Έρωτας,όπως έρημος"...