Είναι η έρημος αυτή που κουβαλάμε μέσα μας ή εκείνη που γύρω μας εκτείνεται;
Είναι η ευτυχίας μας μια όαση που όλο μας στοιχειώνει ;
Είναι η ζωή μας μια διαδρομή πάνω στην καμπούρα της καμήλας;
Κι ο ύπνος στον ίσκιο από τις χουρμαδιές το όνειρο ;
Αντε και καλά ταξίδια σ’ όλους μας!
Είναι η ευτυχίας μας μια όαση που όλο μας στοιχειώνει ;
Είναι η ζωή μας μια διαδρομή πάνω στην καμπούρα της καμήλας;
Κι ο ύπνος στον ίσκιο από τις χουρμαδιές το όνειρο ;
Αντε και καλά ταξίδια σ’ όλους μας!
(Σημείωση: Η φωτογραφία είναι ευγενική χορηγία από το Τζίνι)
7 σχόλια:
αυτή μέσα μας...
καλή σου μέρα :)
@ alkyoni
Καλημέρα και καλή βδομάδα.
Κι αναμεσα σε χιλιάδες η ερημιά πάντα κυρίαρχη μπορεί να είναι.
Εσύ στην έρημο φωτογραφίζεις (και με τις λέξεις σου) ζωή.
Αυτό είναι το σημαντικό.
δεν ανταποδίδω τυπικά την επίσκεψη... αλλά συμμετέχω στο ερώτημα με τον τρόμο για την έρημο στο μέσα μας! να κρατήσουμε λίγη άμμο, να κυλάει στα δάχτυλα... και να αφουγκραστούμε την ερημιά... του έσω, του έξω, του παντού, του πουθενά...
καλησπέρα :)
Οι λέξεις γράφονται για να ορίζουν τα νοήματα. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να τα περιορίζουν.
Εκτός και αν χρησιμοποιηθούν πονηρά. Αν ξυπνούν εικόνες, αν διεγείρουν τη φαντασία.
Τότε οι λέξεις επεκτείνουν τα νοήματα και δεν αφήνουν περιθώριο για παρανοήσεις, αντεγκλήσεις, ή αντιρρήσεις.
Ναι! η ζωή θα μπορούσε να είναι αυτό που περιγράφεις.
@kyriaf
Καλημέρα.
Κάνει εκκωφαντικούς θορύβους η ερημιά. Και η άμμος μέσα μας κυλάει και φεύγει ανεπιστρεπτί. Η μνήμη είναι εκείνη μας σώζει. Εστω και η φωτογραφική.
@ναυαγός
Η ζωή δεν περιγράφεται.
Κι έτσι απερίγραπτη πρέπει να μας παρασέρνει.
"Έρωτας,όπως έρημος"...
Δημοσίευση σχολίου