«Της επόμενης μέρας»
Μόλις έχω ξυπνήσει από έναν χαλαρωτικό ύπνο που έκλεψα λίγο μετά το μεσημεριανό φαγητό. Σκέφτομαι, θα μπορούσα να κάνω εκείνο και το άλλο και το τρίτο. Θα ήθελα τα πράγματα να είναι έτσι κι αλλιώς. Από αύριο θα.... Αν οι καταστάσεις εξελιχθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε...
Ανοίγω αφηρημένα την τηλεόραση. Μια κίνηση συνήθειας.
Και ξαφνικά είναι σαν να πέφτουν οι ασφάλειες, να κόβεται το ρεύμα.
Όταν τελικά θ’ ανάψουν ξανά τα φώτα, ο μικρόκοσμος μου δέχεται επίθεση τρόμου.
Οι εικόνες που εισβάλουν από την τηλεόραση είναι απλά εικόνες που το μυαλό αρνείται να αποκωδικοποιήσει. Τίποτα δεν συμβαίνει. Είναι όλοι τους υπερβολικοί. Αλλάζω κανάλι. Λέω θα τελειώσουν οι ειδήσεις και τα πάντα θα ξαναβρούν τους φυσιολογικούς τους ρυθμούς. Πάω στην κουζίνα φτιάχνω καφέ. Γυρνάω στο σαλόνι. Ο πόλεμος συνεχίζεται. Ο φόβος, ο πανικός, η απόλυτη παραφροσύνη κατοικοεδρεύουν στο σπίτι μου. Αμηχανία. Ύστερα τα τηλέφωνα παίρνουν φωτιά. Να μοιραστείς τις απορίες με τον υπόλοιπο κόσμο, να νιώσεις την απατηλή ασφάλεια ότι δεν είσαι μόνος, ότι υπάρχουν κι άλλοι.
Κι ύστερα πάλι το ίδιο βίντεο, ξανά και ξανά και ξανά.
Σκέφτομαι ότι πρέπει να ποτίσω τα φυτά στο μπαλκόνι, να πάω στο σούπερ μάρκετ, να συνεχίσω την ζωή μου όπως πριν από μερικές ώρες.
Ο εκφωνητής λέει «από αύριο το πρωί, τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο στον κόσμο μας», οι γάτες μιμούμενες τον εκνευρισμό μου μπαινοβγαίνουν ανήσυχες και γκρινιάζουν μπροστά στο ψυγείο.
Στον καναπέ μου έχει θρονιαστεί το σοκ. Η τηλεόραση μου μεταδίδει ζωντανά την ιστορία της ανθρωπότητας που συμπεριλαμβάνει κι εμένα στους κόλπους της, η φωνή μου μιλάει στο τηλέφωνο και προσπαθεί να εξηγήσει, κι όμως ακόμα η καρδιά μου δεν έχει παγώσει. Η νεκρική ακαμψία δεν έχει επηρεάσει ακόμα τα μέλη μου. Πάω στο μπάνιο, κοιτάζομαι στον καθρέφτη, αναγνωρίζω το πρόσωπο μου. Σκέφτομαι να κάνω ένα μπάνιο, να ηρεμήσω. Αφήνω το νερό να τρέξει, γυρίζω στο σαλόνι, ανεβάζω την ένταση έτσι ώστε να μπορώ να ακούω τους ήχους της καταστροφής ακόμα και κάτω από το ντους.
Αμα προσπαθήσω πάρα πολύ, λες όλα να επιστρέψουν στην προηγούμενη κατάσταση αδράνειας ;
Οι ώρες περνούν. Το κρύωμα των τελευταίων ημερών εξακολουθεί και με ταλαιπωρεί. Βρίσκομαι συνέχεια με ένα χαρτομάντηλο στο χέρι. Η Λίνα μού είπε ότι έχω βραχνιάσει εξαιρετικά. Μήπως πρέπει να πάω στο γιατρό ;
Η επόμενη μέρα είναι ακόμα εδώ. Βάζω ένα ποτό. Το αλκοόλ μπορεί να με χαλαρώσει. Ανάβω τσιγάρο. Δεν έχω γεύση του καπνού. Δεν έχω αίσθηση των γεγονότων, της πραγματικότητας, του τι θα γίνει αύριο.
Νύσταζω. Αφήνω την τηλεόραση να παίζει, πάω για ύπνο. Λίγο πριν βυθιστώ στην προσωρινή λήθη, αρχίζω και φοβάμαι. Φοβάμαι που είμαι μόνη μου μέσα στο σπίτι. Μόνη μέσα στην πόλη. Μόνη μου μέσα σ’ έναν κόσμο που φοράει μόνο μάσκες αντισφυξιογόνες. Σκέφτομαι, θα δω ένα καλό όνειρο, θα ξορκίσω τους εφιάλτες. Θυμάμαι ότι η τηλεόραση θα παίζει όλη νύχτα. Τα πράγματα θα εξακολουθούν να εξελίσσσονται ερήμην μου όλη νύχτα.
Θα είναι πάντα νύχτα από δω και μπρος; Ολα μαυρίζουν.
12 σχόλια:
Η γνώμη μου-που μπορεί,εν τέλει, και να μη σας αφορά καθόλου-είναι ότι γράφετε ομοίως με άλλες,που έχουν πουλήσει χιλιάδες αντίτυπα.Να μη σας παρασύρει,όμως,αυτό(αφού,άλλωστε,δεν είμαι κριτικός)και δεν σημαίνει ότι η γραφή αυτή τυγχάνει της προσωπικής μου αρεσκείας.Μου θυμίσατε,με το Maro K.,μια παλιά μου συμφοιτήτρια,όμως,αφού εργάζεστε στον κατασκευαστικό τομέα και πιθανότατα είστε νεώτερη,δεν είσθε εκείνη.
Καλές διαδρομές στο διαδίκτυο και στη ζωή σας.
ΥΓ.- Δεν σημαίνει,κατ΄ανάγκην,ότι η
παρόμοια γραφή οδηγεί και σε παρόμοια επιτυχία.Εκτός από τις ικανότητες,πάντα υπάρχουν και οι δημόσιες σχέσεις ή το ρεύμα της εποχής.
Εγώ έχω να κάνω την ερώτηση αν η Λίνα του ποστ είναι η Νικολακοπούλου(θα μου άρεσε το σενάριο!)
Αλλά,ξέρω,δεν υπάρχει μόνο μια Λίνα.Αμέσως-αμέσως σκέφτηκα και την Μιραντο/λίνα του Διαδικτύου.
Όλους μας ταλαιπωρεί μια ίωση,μια γρίππη,ένα κάτι αυτήν την εποχή.Είμαι κι εγώ άρρωστη κι αυτό είναι αλήθεια κι όχι μέρος του παραληρήματός μου!
Έμαθα ότι έχετε γάτες.Θα μπορούσατε να μου πείτε περισσότερα,αν δε σας κουράζει αυτό;
Είμαι φανατική γατομαμά...
Είμαι η georgia m(rednet69)από το μπλογκ του ΝΔ - αν σας λέει κάτι το όνομα.
Τo be frank-gr.
Αγαπητέ be frank σας ευχαριστώ για την γνώμη σας. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να μας αρέσουν όλοι και όλα. Κι εμένα δεν μου αρέσουν πολλά πράγματα που γράφονται καιδημοσιεύονται.
Επισκέφθηκα το blog σας αλλά δεν βρήκα κάποιο e-mail για να σας πληροφορήσω σχετικά με την ηλικία και τις σπουδές μου. Δεν είμαι και τόσο νεώτερη.
Αν θέλετε επικοινωνήστε μαζί μου μέσω του e-mail μου.
Που ξέρετε μπορεί και να είμαστε συμφοιτητές.
To gitsaki
Καλημέρα.
Καλώστην.
Λοιπόν θα σας απαγοητεύσω. Αλλά όχι και τόσο πολύ ελπίζω. Η Λίνα δεν είναι η Νικολακοπούλου, είναι όμως μια Λίνα του καλλιτεχνικού χώρου.
Εχω δύο γατούλες, μια μαύρη την Λολίτα και μία άσπρη την Πινούτσια.
Σας διαβάζω συχνά πυκνά στον doncat.
Εξαιτίας του μάλιστα αποφάσισα κι εγώ να φτιάξω blog.
Περαστικά και καλή δύναμη.
Αν κάποτε σπουδάσατε νομικά,αν
έχετε σχέση και με περί την γραφή
επιστήμη κι αν
είσασταν συγγενικό πρόσωπο μη
υπάρχοντος εδώ και έτη στη ζωή,
που έζησε και διέπρεψε ως
φιλόσοφος της κοινωνικής και
πολιτικής φιλοσοφίας στο
Παρίσι,τότε σίγουρα υπήρξατε
συμφοιτήτριά μου.
(Αποφεύγω τα E mail σε ζητήματα τέτοια,μη με παρεξηγείτε λοιπόν).
@ be frank
Λυπάμαι αγαπητέ μου που θα σας απογοητεύσω.
Οι δικές μου οι ακαδημαϊκές σπουδές δεν είχαν καμία σχέση με νομικά και φιλοσοφία.
Πέρασα από το Πολυτεχνείο.
Οπότε δεν είμασταν συμφοιτητές.
Οσο για την αποφυγή των e-mail σας καταλαβαίνω απολύτως.
Ευχαριστώ για τις πληροφορίες και τις ευχές!
Καλή δύναμη και σε σας/σένα!
Eπέστρεψα από μία απασχόληση και διάβασα την απάντησή σας.Δεν με απογοητεύσατε,απλώς δεν συνέβη(όπως άλλες φορές) η απιθανότητα.Επ΄ευκαιρία,θα ήθελα να σας πω ότι, μου άρεσε πολύ η γραφή σας στο αμέσως προηγούμενο κείμενο(του 2001,ή αναμνήσεως γεγονότος κατά το έτος αυτό),"Στου Βίγλου"και θα περιμένω κι εγώ τη συνέχεια.Αν και, από την αντιπαραβολή των δύο κειμένων,διακρίνω-ασχέτως προς τη λογοτεχνική σας ενασχόληση-μία ροπή στο κάπνισμα,δημιουργική για το συγγραφικό έργο,αλλά βλαβερή στην υγεία.
@ be-frank
Αγαπητέ φίλε,
Καμία σχέση με το κάπνισμα.
Ενεκα η συγγραφική αδεία και η αντίστοιχη φαντασία.
Οσο για την συνέχεια η φίλη adomiel έχει πληροφορίες εκ των έσω και ξέρει ότι "στου Βίγλου" πρόκειται για την αρχή ενός βιβλίου που παιδεύω εδώ και κάμποσο καιρό.
Ελπίζοντας ότι δεν έχω ήδη κάνει κατάχρηση της φιλοξενίας σας,θα ήθελα να πω ότι έκανα μια πρόχειρη περιήγηση στο blogspot της adomiel-το οποίο,παρεμπιπτόντως, είναι αισθητικά τέλειο-και κατέληξα στα ακόλουθα(γρήγορα, αλλά όχι πρόχειρα-που λέει και μια διαφήμιση) συμπεράσματα:Ή η υπογράφουσα ως adomiel έχει την πιο ανδρική και ενδιαφέρουσα, για γυναίκα,γραφή που έχω διαβάσει,ή πρόκειται περί ανδρός εξαιρετικά ταλαντούχου ,που έχει σχέση με την ιστορία σας και εκ των έσω γνωρίζει τα πράγματα...
Αλήθεια,δεν σας ευχήθηκα,
Καλή Χρονιά
@be-frank
Καλημέρα και καλή βδομάδα αγαπητέ φίλε και καλή χρονιά.
Συμφωνώ και στις δύο παρατηρήσεις για την adomiel. Είναι μια πολύ ταλαντουχα δημοσιγράφος.
Η αισθητική δεν είναι στο στήσιμο του μπλογκ αλλά σσε αυτό που μένει μέσα μας από την ανάγνωση των υπέροχων καταθέσεων ψυχής που μας χαρίζεις..
Και αυτοί οι παραλληλισμοί που κάνεις...
Δημοσίευση σχολίου