Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2007

Πότε είναι πολύ αργά;


Ωρα πρωινή. Δύσκολη. Με το αυτοκίνητο προς την δουλειά.
Δεν έχεις ακριβώς τα νεύρα σου αλλά δεν πετάς και από την χαρά σου που ακόμα είναι μεσοβδόμαδο.
Φανάρι πορτοκάλι. Κι εσύ πολύ κοντά.
Να το περάσεις ή να ξεχαστείς στην μικρή ανάπαυλα του κόκκινου;
Μια στιγμή απειροελάχιστου δισταγμού.
Αποφάσισες να περιμένεις.
Επρεπε να το είχες κάνει πολλές φορές στην ζωή σου.
Για να σκεφτείς, να προλάβεις ν’ αποκτήσεις διλήμματα, ν’ αναπνεύσεις, να σωπάσεις.
Μπαλκόνι του πρώτου ορόφου, ακριβώς απέναντι σου, στην πορεία του βλέμματος σου.
Απλωμένη μπουγάδα. Απλωμένες ζωές των ανθρώπων.
Κουρελούδες με ζωηρά χρώματα, πολυ έντονα. Προφανώς από κάποια υπαίθρια αγορά.
Και ρούχα. Παιδικά και ενήλικα.
Γεμίζουν το οπτικό σου πεδίο τα χρώματα.
Γεμίζει τ’ αυτιά σου η χθεσινή συζήτηση.
Επρεπε να είχες σταματήσει πριν το πεις.

Λέξη ήταν και κύλησε.
Αγνόησε τους φρουρούς, προσπέρασε τα αναχώματα, και ξεπρόβαλε στον έξω κόσμο.
Απέκτησε ειδικό βάρος, υπόσταση και προσωπικότητα.
Λέξη ήταν και χτύπησε κατευθείαν στο στόχο. Με μια αξιοθαύμαστη ακρίβεια πήγε και σφηνώθηκε σους νευρώνες του εγκεφάλου.
Και φυσικά από την στιγμή που μπήκε εκεί δεν είχε σκοπό να επιστρέψει στην προηγούμενη σκοτεινιά της νόησης.
Θα έμενε εκεί για πάντα, υπενθυμίζοντας στο νόμιμο κάτοχό της πια, την βέβηλη σκέψη εκείνου που για πρώτη φορά την γέννησε.
Λέξη ήταν και πόνεσε.
Ετσι όπως μόνον οι φίλοι ξέρουν να σε πονάνε.
Λέξη ήταν και τώρα πια δεν μπορείς να την πάρεις πίσω.
Ούτε συγνώμη να ζητήσεις.
Λέξη ήταν και κύλησε.
Μην της δίνεις σημασία, θάρθουν κι άλλες.

Το φανάρι έγινε πράσινο.
Τα τριάντα δευτερόλεπτα της ανακωχής πέρασαν.
Ξανά στον δρόμο για την δουλειά.
Νάχες μια φωτογραφική μηχανή να απαθανατίσεις το μπαλκόνι.

Πότε είναι πολύ αργά;
(Σημείωση: Ο γλάρος είναι μια προσφορά από το alogaki)

6 σχόλια:

stefanos είπε...

Ποτέ δεν είναι αργά για συγνώμη.
Μάζεψε τα κουράγια σου και όρμα.
Σάπιο δόντι είναι και βγάλτο.

stefanos είπε...

BTW η φώτο πολύ καλή, αλλά το alogaki είναι κλειδωμένο.
Πες του το εσύ από μένα.

Alogaki είπε...

Το ξέρω Στέφανε... το ξέρω!
Εκτελούνται έργα. Όταν τελειώσουν, θ' ανοίξω διάπλατα τις πόρτες να κάνουμε πάρτυ.

Ελπίζω πλέον, "να μην είναι πολύ αργά".

Σ' ευχαριστώ πάντως.

Adomiel είπε...

Αν δεν το εννοούσες πες το...! Ποτέ δεν είναι πολύ αργά παρά μόνο όταν είναι...! Και τότε ότι έχεις να πεις το ακούς μόνο εσύ...! Χαμογέλα κοριτσάκι...! :-)

Μαρω_Κ είπε...

@στέφανος
Αγαπητέ φίλε καλή χρονιά.
Πάντα είναι πολύ αργά για κάτι που ήδη έχει γίνει.
Και πάντα υπάρχει χρόνος για να γίνει μια καινούργια αρχή.

@alogaki
Και πάλι ευχαριστώ για τις εξαιρετικές φωτο που κατά καιρούς μου προμηθεύεις.

@ adomiel
Καλημέρα. Το πάντα και το ποτέ είναι ως γνωστον άρρηκτα δεμένα με την θεωρία του χάους.

gitsaki είπε...

Πότε είναι πολύ αργά:όταν ο άλλος έχει φύγει ανεπιστρεπτί.