Ο καταιγισμός των πληροφοριών ήταν συνεχής.Η μία μετά την άλλη συσσωρεύονταν στο μυαλό μου και περίμεναν την σειρά τους, αρκετά ανυπόμονα πρέπει να ομολογήσω, για να αφομοιωθούν.
Οι απόψεις αντικρουόμενες, τα επιχειρήματα πολλά και πειστικότατα, οι συνδιαλεγόμενοι επίμονοι και αμετακίνητοι στις θέσεις τους και το θέμα εξαιρετικά φλέγον και σίγουρα αμφιλεγόμενο.
Τώρα βέβαια περιμένετε να σας αναπτύξω με σαφήνεια και ακρίβεια το τι ειπώθηκε, και φυσικά τι ακριβώς ήταν εκείνο που πυροδότησε τόσο μεγάλη και κάθετη διαφωνία μεταξύ των συνομιλούντων, εις μάτην όμως. Θα κάνω μια κίνηση εντυπωσιασμού και με χαρακτηριστική αδιαφορία για την περίεργεια που μπορεί να υποκίνησα, θα περάσω στο δια ταύτα.
Καθρεφτίζομαι στα αντανακλαστικά γυαλιά που κρατούν οι Αλλοι. Προσδιορίζω τον εαυτό μου μέσα από τις συμπεριφορές τους. Οι φόβοι μου έχουν ευθεία αναφορά στα συναισθήματά τους απενάντι μου. Η κάθαρση έρχεται όταν κοπούν οι ομφάλιοι λώροι. Ερχεται η στιγμή που ο καθρέφτης σου δείχνει ένα πρόσωπο άγνωστο κι εσύ πρέπει ή να το αποδεχτείς ή να σπάσεις το κρύσταλλο, διακινδυνεύοντας έτσι επτά χρόνια γρουσουζιά. Δεν ξέρω αν η ελευθερία μου βρίσκεται στην ανατροπή των διαμορφωμένων συνθηκών, ξέρω όμως ότι υποκύπτοντας στο Χάος, διατηρώ τις ελπίδες σωτηρίας.
Δια ταύτα, σε μία ύστατη προσπάθεια διατήρησης του αυτοσεβασμού, προχωρώ στην απόλυτη μη αποδοχή των επιβαλλόμενων όρων, προκαλώντας και προσκαλώντας έτσι τις μέγαιρες και τις ερινύες να ξεχειμωνιάσουν μαζί μου.
7 σχόλια:
Λοιπόν στον Καιάδα μαζί με τα στενάχωρα λουστρίνια θα πετάξουμε και τα δικά σου τα γυαλιά που αντανακλούν τις φάτσες και τις επιθυμίες των άλλων. Είθε κι αυτοί να μάθουν να τα βγάζουν και να τα πετούν.
Πόσο μ' αρέσουν τα λυρικά, συμβολικά και τόσο προσωπικά σου κείμενα.
"Εγώ είναι ένας Άλλος". Όχι τυχαία. Ο άλλος, ο άλλος-εγώ, ο εγώ. Πού σταματά και που ξεκινά ο καθένας μας;
Και οι ερινύες και οι μέγαιρες ο γύρος του θριάμβου κάποιων άλλων μέσα στο κουρελιασμένο μας εγώ είναι.
Πάτα τα γυαλιά, κάντα θρύψαλλα και μην σκέφτεσαι για λίγο. Μόνο έτσι αντέχεται μερικές φορές το εγώ. Οι άλλοι ακόμη δυσκολότερα.
(Συγνώμη για την απαισιοδοξία. Χαλεποί καιροί... Και καλημέρα!)
Δώρα μου καλή μου ,
πάντα οι Αλλοι θα είναι η κόλαση μας.
On way or another.
Σε φιλώ.
Μαργαριτούλα
Κουράγιο. Το διάβασα το κείμενο σου στο blog σου, απλά δνε μπόρεσα να το σχολιάσω. Δεν την αντέχω αυτή τη χώρα ώρες και φορές.
Νάσαι καλά, καλή μου!
Γράφεις -και σκέπτεσαι πρωτίστως- απίθανα.
@Synas
Γράφω όπως μούρχεται.
Οσο για το σκέφτεσθαι, τι να σου πω.....
Σ΄ευχαριστώ.
Σκοτώστε τους ιθύνοντες όποιοι κι αν είναι και αφού τους σκοτώσετε, δέστε τα νεκρά τους σώματα πίσω από τα άρματα σας και σύρτε τα γύρω από τα τείχη της Τροίας.
Οι Ερινύες κυνηγούν όλους μας. Είτε το γνωρίζουμε, είτε επιλέγουμε να το ξεχάσουμε.
Δημοσίευση σχολίου