Τρίτη 17 Ιουλίου 2007

Rolling word.....

Ωρα πρωινή. Δύσκολη. Με το αυτοκίνητο προς την δουλειά.
Δεν έχεις ακριβώς τα νεύρα σου αλλά δεν πετάς και από την χαρά σου που ακόμα είναι μεσοβδόμαδο.
Φανάρι πορτοκάλι. Κι εσύ πολύ κοντά.
Να το περάσεις ή να ξεχαστείς στην μικρή ανάπαυλα του κόκκινου;
Μια στιγμή απειροελάχιστου δισταγμού.
Αποφάσισες να περιμένεις.
Επρεπε να το είχες κάνει πολλές φορές στην ζωή σου.
Για να σκεφτείς, να προλάβεις ν’ αποκτήσεις διλήμματα, ν’ αναπνεύσεις, να σωπάσεις.
Μπαλκόνι του πρώτου ορόφου, ακριβώς απέναντι σου, στην πορεία του βλέμματος σου.
Απλωμένη μπουγάδα. Απλωμένες ζωές των ανθρώπων.
Κουρελούδες με ζωηρά χρώματα, πολυ έντονα. Προφανώς από κάποια υπαίθρια αγορά.
Και ρούχα. Παιδικά και ενήλικα.
Γεμίζουν το οπτικό σου πεδίο τα χρώματα.
Γεμίζει τ’ αυτιά σου η χθεσινή συζήτηση.
Επρεπε να είχες σταματήσει πριν το πεις.

Λέξη ήταν και κύλησε.
Αγνόησε τους φρουρούς, προσπέρασε τα αναχώματα, και ξεπρόβαλε στον έξω κόσμο.
Απέκτησε ειδικό βάρος, υπόσταση και προσωπικότητα.
Λέξη ήταν και χτύπησε κατευθείαν στο στόχο. Με μια αξιοθαύμαστη ακρίβεια πήγε και σφηνώθηκε στους νευρώνες του εγκεφάλου.
Και φυσικά από την στιγμή που μπήκε εκεί δεν είχε σκοπό να επιστρέψει στην προηγούμενη σκοτεινιά της νόησης.
Θα έμενε εκεί για πάντα, υπενθυμίζοντας στο νόμιμο κάτοχό της πια, την βέβηλη σκέψη εκείνου που για πρώτη φορά την γέννησε.
Λέξη ήταν και πόνεσε.
Ετσι όπως μόνον οι φίλοι ξέρουν να σε πονάνε.
Λέξη ήταν και τώρα πια δεν μπορείς να την πάρεις πίσω.
Ούτε συγνώμη να ζητήσεις.
Λέξη ήταν και κύλησε.
Μην της δίνεις σημασία, θάρθουν κι άλλες.

Το φανάρι έγινε πράσινο.
Τα τριάντα δευτερόλεπτα της ανακωχής πέρασαν.
Ξανά στον δρόμο για την δουλειά.
Νάχες μια φωτογραφική μηχανή να απαθανατίσεις το μπαλκόνι.
Πότε είναι πολύ αργά;

21 σχόλια:

igkros είπε...

Να μια ερώτηση προς απάντηση: Πότε είναι τελικά πολύ αργά?

theachilles είπε...

Σαν αναρωτηθείς "είναι πολύ αργά;", τότε ακριβώς είναι που ξέρεις μέσα σου ότι δυστυχώς είναι. Να είχαμε δυο ζωές...

Ανώνυμος είπε...

Όσο είναι από φίλος που αγαπούν διάφανα, τότε ο πόνος θα ξεχαστεί σύντομα. Αλλά είναι αυτές οι στιγμές χωρίς επιστροφή που μένουν πιο πολύ από τις άλλες

Sally Finkenstein είπε...

ΠΟΤΕ!
Ποτέ δεν είναι πολύ αργά.
Οχι γι αυτό που περιγράφεις.
Δεν υπάρχει "undo" στην πραγματική ζωή, θα ήταν εύκολο.
Αλλά τι νόημα έχουν οι φίλοι όταν κρύβονται? Οι εύστοχες λέξεις πονάνε και οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται. Οι φίλοι συγκρούονται, προβληματίζονται, καταλαβαίνουν και ξεπερνούν.

Διορθώνεται.

stefanos είπε...

Σύμφωνα με την κυρία Ελ. Αρβανιτάκη 'πάντα είν' αργά'

Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις
ακόμη κι αν είν'αργά
οι συνέπειες του 'αργά' θα είναι η τιμωρία σου

Alkyoni είπε...

μ άρεσε πολύ το κείμενό σου,οι εικόνες,οι συνειρμοί...
η λέξη θα χε γεννηθεί αν δεν υπήρχε "κυοφορία";;
έστω και ασυνείδητη-υποσυνείδητη;
πόσα δεν λέμε και μετανιώνουμε που δεν τα λέμε...πόσα θ άλλαζαν αν τα λέγαμε
πρέπει οπωσδήποτε όλα να μην πονούν κάποιον
πρέπει όλα να χαιδεύουν τ αυτιά μας;;
και η ειλικρίνεια,ο αυθορμητισμός;;
λέξεις κενές;
φιλιά.

Μαρω_Κ είπε...

@alps
Δεν απαντάτε τελικά αγαπητέ μου.

@αχιλλέας
Μπα δύο είναι λίγες.
Καμιά δεκαριά ίσως.

@δωρα
Ολες οι στιγμές είναι ανευ επιστροφής. Εχεις δίκιο όμως, ο πόνος είναι εκείνος που τις διαφοροποιεί από τις άλλες.

@sally
Οτι διορθώνεται θα διορθωθεί.
Για τα άλλα υπάρχει πάντα και η λησμοσύνη.

@στεφανος.
Όντως πάντα θα σε κυνηγά η "πόλις" μαζί με την συνείδηση σου.
Μουτς.

@αλκυόνη.
Γλυκιά μου μερικές φορές η σιωπή είναι καλύτερη επιλογή από την ειλικρίνεια.
Λέω πάλι εγώ.
Μουτς.

Θερμεσιλαος είπε...

εμένα, πάντως που αρέσει πολύ η φωτογραφία του larus argentatus (ασημόγλαρος)

Μαρω_Κ είπε...

@θερμεσίλαος
Και μένα μου αρέσει η φωτο.
Την έχει τραβήξει ένας φίλος φωτογράφος.

igkros είπε...

Ομολογώ πως σε αυτή την ερώτηση αδυνατώ να δώσω απάντηση. Μήπως εσείς μπορείτε να με βοηθήσετε σε αυτό?

Μουτς

Unknown είπε...

Έρχομαι το διαβάζω, φεύγω για άλλο blogόσπιτο, ξαναγυρνάω το ξαναδιαβάζω, αισθάνομαι μια υποχρέωση που με τσαντίζει - όχι να χαιρετήσω να ξέρεις πως σε συμμερίστηκα, όχι "να σχολιάσω"...

Μια υποχρέωση, όπως όλες, ολίγον ασφυκτική. Να πω πως είσαι τόσο σπουδαία που ακέραια, ως είσαι, αντικρύζεις τον κόσμο και τις αποστάσεις μεταξύ μας. Το πιο δύσκολο ταξίδι, επέλεξες (έτσι χωρίς αναρώτηση) να το διεξάγεις με(ς) την οδύνη της μοναξιάς.
Της μοναξιάς που επισύρουν τα 30 πλήρη δευτερόλεπτα.

Και...γράφεις τόσο ωραία Μάρω....

Μαρω_Κ είπε...

@alps
Μακάρι να μπορούσα.
Αλλά όλοι είμαστε αδύναμοι μπροστά στα φαινόμενα της ζωής.

@ηλίας.
Καμία υποχρέωση δεν θα ήθελα να νιώθεις απέναντι και σε μενα και στα γραπτά μου.
Το ξέρω ότι τα διαβάζεις.
Οπως επίσης ξέρω ότι μάλλον μοιραζόμαστε την ίδια πρήνη θέση του παρατηρητή απέναντι στα πράγματα.

gitsaki είπε...

..."Όσο κι αν κανείς προσέχει/όσο κι αν το κυνηγά/πάντα,πάντα θα'ναι αργά/δεύτερη ζωή δεν έχει"...

Δημ.Παπαδημητρίου/Οδ.Ελύτης

Pico είπε...

Πολύ αργά είναι...όταν καταθέσουμε τα όπλα...ότνα κουρνιάσουμε βολεμένοι συις βεβαιότητές μας...

ΥΓ. Έχετε μια πρόσκληση...

H.Constantinos είπε...

Είναι μιά χρήσιμη ανάπαυλα το πορτοκαλί φανάρι...

Θερμεσιλαος είπε...

καλά, πάει τα έχασα... εγώ ο φουκαράς που νόμιζα πως το όνομα του ελύτη ήταν αλεπουδελης κι όχι παπαδημητριου. τρέχω στον ικαρο και στο ύψιλον να πάρω όλο το έργο του.
---
πολύ λακανικό μου φάνηκε το κείμενο. σαν να αποδέχεστε την ύπαρξη της μετά-γλώσσας.

3 parties a day είπε...

Όταν διστάζεις έχεις πάντα δίκιο.

Προσοχή λοιπόν, γιατί υπάρχει και "πολύ αργά".

Μαρω_Κ είπε...

@gitsaki
Παρά το γεγονός ότι δεν μου πολυ αρέσει ο Ελύτης, αυτός ο στιχος είναι εξαιρετικός.
Μουτς.

@pico
Tην πήρα την πρόσκληση.
Θα προσπαθήσω.

@constantinos
Πολλά τα πορτοκαλί φανάρια στην ζωή μας, μόνο που εμείς αντι να σταματήσουμε, γκαζώνουμε...

θερμεσίλαος
Ο Παπαδημητρίου είναι ο συνθέτης.
Οσο για την μετά-γλώσσα ειλικρινά δεν εχω ιδέα.

@3pad
Μόνο που όταν διστάζεις δεν έχεις καθαρή ματιά.
Μουτς.

Caesar είπε...

T'αντανακλαστικά μας λειτουργούν στις αποχρώσεις του πορτοκαλί, ανάμεσα στο κόκκινο & το πράσινο ;)

H.Constantinos είπε...

Εχετε δίκιο αγαπητή μου...

Μαρω_Κ είπε...

@caesar
Καλημέρα.
Οταν λειτουργούν κι αυτά τα έρμα!

@constantinos
Πολυ καλημέρα σας!