Κυριακή 10 Ιουνίου 2007

Heat wave/Καύσωνας;

Μεσούντος του καύσωνος, στην πόλη που λατρεύεις και μισείς,

αναζητάς τα θαυμαστικά/θαύματα στο τέλος των φράσεων,

και κάθεσαι και χαζεύεις/χαϊδεύεις του μικρούς δυνάστες,

τους μικρούς θεούς που τρυπώνουν στο σπίτι,

που θρονιάζονται στον καναπέ και απαιτούν προσοχή,

που ανοίγουν το ψυγείο και εκλιπαρούν τροφή,

που κοιμούνται στα σεντόνια κι απομυζούν ζωή.

Μεσούσης της ανίας, στις διαδρομές της επιστροφής και της φυγής,

αναζητάς τα ερωτηματικά/ερωτήματα στην άκρη του κόσμου,

και κάθεσαι και κλαις/κυλάς στις απορροές,

και καλωσορίζεις τους μικρούς θεούς που μετανιώνουν,

που αποσύρονται και παρασύρονται σε όργια γέλιου,

που δηλώνουν παρόντες-απόντες.

Μικροί θεοί που τεμπελιάζουν στις σκιές της βεράντας και της ανοχής,

μικροί θεοί που ψεύδονται ασύστολα στις παρυφές της αντοχής,

μικροί θεοί που εκμεταλλεύονται....

Κι ήρθαν τα αποσιωπητικά να συμπληρώσουν το παραλήρημα!


ΥΣ: Εξαιρετικά αφιερώμενο στην 3parties a day. Γιατί της το υποσχέθηκα και γιατί υποψιάζομαι ότι μπορεί και να της ταιριάζει!


15 σχόλια:

industrialdaisies είπε...

Η νωχελικότητα/νωθρότητα ταιριάζει με τον καύσωνα,ε;

Μου άρεσε πολύ, ήταν φοβερά παραστατικό και καλογραμμένο!

gerasimos είπε...

Στο ξεκίνημα μου θύμισες λίγο Εμπειρίκο και 'Οδό Φιλελλήνων'. Νομίζω ότι εκτός από το θέρος και τον καύσωνα, τα δύο ποιήματα μοιράζονται και τον αιωρούμενο ως μικροσωματίδιο ερωτισμό που ταλαιπωρεί κουρασμένες ψυχές και ιδρωμένα κορμιά σε αυτές τις συνθήκες.

H.Constantinos είπε...

Χρειάζονται κλωτσιές, ή κάτι δεν κατάλαβα καλά;;

Καλογραμμένο, επαυξάνω...

Μαρω_Κ είπε...

@industrialdaisies
Καλημέρα.
Η νωθρότητα μου ταιριάζει γενικά.
Είμαι λιγάκι τεμπέλα, οπότε η ζέστη είναι η καλύτερη μου δικαιολογία.

@γερασιμος
Καλημέρα σας.
Αυτό τώρα με τον Εμπειρικο με τσάκισε!
Ομολογώ ότι ελάχιστα δικά του ποιηματα έχω διαβάσει.
Πάντως σας υπόσχομαι να το ψάξω.
Οσο για τον ερωτισμό, μας έχει χτυπησει κατακούτελα καλοκαιριάτικα!

@constantinos
Μια χαρά το καταλάβατε.
Μερικοί άνθρωποι μόνο κλωτσιές χρειάζονται.
Ελα, όμως που η ανατροφή μου δεν μου το επιτρέπει.
Πολύ καλημέρα σας!

3 parties a day είπε...

Μάρω, με σκλάβωσες.

Το ποίημά σου, ευαίσθητη καταγραφή τοπίων της ψυχής.
Εντυπωσιασμένη επισης από το... πόσο μου ταιριάζει!

Δεν έχω λόγια.

Μαρω_Κ είπε...

Καλημέρα.
Χαίρομαι που έπεσα μέσα.
Το ξαναπα καμιά φορά οι λέξεις που χρησιμοποιούμε πρόδίδουν πράγματα για μας που ίσως δεν θέλουμε να αποκαλύψουμε.
Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει σε μένα.

Πρωινά μουτς!

zero είπε...

Μικροι θεοι που απλως μας κοιταζουν απο αποσταση.

ζερο.

Ανώνυμος είπε...

Μετά το θέρος οι θεοί χάνονται μέσα στις ναφθαλίνες των καλοκαιρινών ερώτων. Κάποιοι θα λιώσουν εντελώς κι άλλοι θα μεταλλαχθούν. Δεν είναι πόλεις αυτές ούτε καν για τους μικρούς θεούς.

stefanos είπε...

ανοχή λοιπόν;
αν υπάρχει σοβαρός (ή και αστείος) λόγος . . .

Pan είπε...

Τεμπελιά; Χα, η ειδικότης μας!

Μαρω_Κ είπε...

@ζερο.
Η ζημιά γίνεται όταν πλησιάσουν!

@δωρα
Και που να πάμε αγού η γενέθλια πόλης μας είναι αυτή η τόσο άθλια και τόσο λατρεμένη;

@στεφανος
Ανοχή και αντοχή.

@pan
Join the club of laziness.

Ανώνυμος είπε...

Πρόλαβα και διάβασα το πρώτο κεφάλαιο; Α μην μας τα βάζεις έτσι γιατί κακομαθαίνουμε... Καλημέρα Μάρω μου

Μαρω_Κ είπε...

Καλημέρα Δώρα μου.
Ναι το διάβασες και μετά το απέσυρα για προσωπικούς λόγους.

Ανώνυμος είπε...

Σκατογραμμένο. Αυτή είναι η γλώσσα μου; Πολύ αμφιβλήνω.

Μαρω_Κ είπε...

@πηνελόπη

Χαίρομαι που διαφωνείτε.
Μήπως θέλετε να μου πείτε ακριβώς και τις αντιρρήσεις σας;