Παρασκευή 29 Ιουνίου 2007

Επικήδειος

«Χωρίς τίτλο»

Σε είδα χθες στην κηδεία.
Φόραγες τα μαύρα της ψυχής σου.
Μου είπες για τις μέρες που δεν είναι πια εδώ.
Σε ρώτησα «γιατί;».
Μου είπες, «οι άγγελοι δεν πετούν πια».

Σε είδα σήμερα στο δρόμο.
Εσερνες τα μαύρα της ματιάς σου.
Μου είπες για τις σιωπές που έχασαν την φωνή τους.
Σε ρώτησα «γιατί;».
Μου είπες, «τα όνειρα ξεχάστηκαν σε βλέφαρα που δεν ξανάνοιξαν».

Σε είδα αύριο στον ύπνο μου.
Φόραγες τα άσπρα της καρδιάς μου.
Μου είπες για τα χρόνια που δεν έρχονται.
Σε ρώτησα «γιατί;».
Και δεν είχες απάντηση,
δεν ήσουν πια εκεί.


Μόνο θλίψη και οδύνη μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε ο θάνατος της ζωής στην Πάρνηθα. Αδιέξοδη πια η πορεία σ' αυτήν την γη που κάθε μέρα θα γίνεται έρημος.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μόνο ένα αβάσταχτο γιατί. Η ζωή σας πια εκεί δε θα έχει τις μνήμες του δάσους, τη σωτήρια δροσιά του.Όλα αλλιώς την επόμενη μέρα.

Unknown είπε...

Υπέροχο το γραπτό σου - ξέρεις Μάρω μου (δυστυχώς...) εισήλθες και συ στην δημιουργική σου περίοδο (πιάσε και το πόνημα το ημιτελές...).
Κι ένα βήμα μπρος ως προς την τελική αντιμετώπιση μας στο διαινιζόμενο αίσχος της ανθρώπινης παρουσίας στη γη - θα έλεγα "γαλάζιο πλανήτη" αλλά μου φάνηκε κομμάτι γελοίο.

igkros είπε...

Εκφράζετε αγαπητή με τον καλύτερο τρόπο την θλίψη και το αδιέξοδο από μια τέτοια καταστροφή. Η εμπνευσή σας υπέροχη μα η πραγματικότητα οδυνηρή.

Σας ασπάζομαι θερμά

Adomiel είπε...

Κι όμως έχουμε δρόμο ακόμα... μένουν πολλά δάση να καούν...! :-(

Εξαίρετη γραφή...!

Φιλιά και καλημέρα...

Pico είπε...

Και όμως το γιατί είναι εγγεγραμένο στις φιλοσοφικές απαρχές του σύγχρονου Δυτικού πολιτισμού. Στο επίπεδο της ηθικής, από τη στιγμή που ο Θεός πέθανε...δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε άλλη επίγεια αποστολή παρά μόνο σε αυτήν που αναφέρεται στην ατομική ευδαιμονία και χρησιμοθηρία. Δηλαδή για να το πω πιο λαϊκά ο θάνατός σου η ζωή μου...ή τι με νοιάζει εμένα η οποιαδήποτε Πάρνηθα από τη στιγμή που θα χτίσω τη βιλάρα μου ή θα έχω την οικονομική δυνατότητα να βρίσκομαι σε οποιοδήποτε άλλο εναπομείναντα επίγειο Παράδεισο...
Αυτά...

Μαρω_Κ είπε...

"Βρέθηκαν εμπρηστικοί μηχανισμοί ..."
Τι να πει κανείς!
Αν μου τον έδειχναν αυτόν που το έκανε δεν θα δίσταζα ούτε μια στιγμη να τον σκοτώσω.
Εγώ που μισώ την βία.
Γι αυτό το λέω και θα το λέω συνέχεια. Να εξαφανιστεί το ανθρώπινο είδος. Μόνο κολάσεις ξέρει να σπέρνει γύρω του.

Caesar είπε...

Στείλαμε το σήμα του κινδύνου
πάνω σε άσπρη πέτρα
με σφεντόνα...

Sigmataf είπε...

Τα σέβη μου.

Μαρω_Κ είπε...

@caesar
Καλό μήνα.
Το λάβαμε το μήνυμα.
Αυτοί οι έχοντες και διοικούντες εξακολοθούν να κωφεύουν. Αλλά που θα πάει στην ίδια κόλαση θα βράσουμε όλοι μας.

@sigmataf
Καλώστον.
Καλό μήνα μάτια μου.

Θερμεσιλαος είπε...

το 1974 έκανα την θητεία μου στο Ναυτικό.
Ένα από τα εμβατήρια, που τραγουδούσαμε έλεγε " η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει".
Από τότε έχω μείνει με την απορία αν γι' αυτό δεν ανασταίνεται.
Και του χρόνου, ανελλιπώς, όπως κάθε χρόνο.
Το είπε, άλλωστε κι ο μεγάλος Ροΐδης πριν εκατόν τόσα χρόνια: οι ξένες χώρες έχουν εχθρούς, η ελλάς έχει τους Έλληνες...

Μαρω_Κ είπε...

@θερμεσίλαος
Καλημέρα σας και καλό μήνα.
Χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω.
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον Ροίδη.
Είμαστε άξιοι μιας άθλιας μοίρας που μόνοι μας επιλέξαμε.