Στάσου για να με δεις,
πλησίασε για να με κοιτάξεις,
ανάπνευσε για να με αγγίξεις.
Στάζουν οι έρωτες στο στρώμα,
κυλούν οι αγάπες απ΄το στόμα,
πεθαίνουν οι ήλιοι στο μπαλκόνι.
Τα λόγια μου δεν φτάνουν,
οι λέξεις μου δεν πιάνουν,
οι ήρωες μου δεν νικούν.
Κι όμως εσύ, πιστός φρουρός μιας άλλης ηδονής,
κι όμως εσύ, δικός μου οδηγός μιας άλλης φυγής,
κι όμως εσύ, δίπλα μου πάντα,
ν' ανάβεις τα φώτα.
ΥΣ: Ξέρεις εσύ..................
3 σχόλια:
Ωραίο ποίημα,Μάρω.
Αλλά μάλλον δεν τολμά κανείς να γράψει,βλέποντας ότι είναι κάτι πολύ προσωπικό...
Καλό απόγευμα.
Nάσαι καλά γιτσάκι μου.
Πάντα ενθαρρυντική.
Οσο για το πολύ προσωπικό.
Ολα πολύ προσωπικά είναι.
Φιλιά.
Οντως Μαρω. Τι να πω και τι να υποθεσω για το ποστ...
ΥΓ Εννοειται οτι ειναι υπεροχο σαν γραφη
Δημοσίευση σχολίου