Δευτέρα 25 Ιουνίου 2007

Λόγια του αέρα και του καύσωνα

Ελεγα, θα γράψω έναν λίβελλο,
και μούβγαινε μια χρωματιστή καλημέρα.
Ελεγα, θα φωνάξω μέχρι να μ’ ακούσουν στην άλλη άκρη της πόλης,
και ψιθύριζα συγγνώμες.
Ελεγα, θα σηκώσω το χέρι και θα το χτυπήσω με δύναμη στο τραπέζι,
και μοίραζα χάδια.
Ελεγα, θα φορέσω την χυδαιότητα και την αδιαφορία,
κι ανέτειλαν χαμόγελα.
Ελεγα, θα τα θυμάμαι όλα τα πικρά και τα αιχμηρά,
και πάθαινα αμνησία.
Ελεγα, θα κόψω τις κακές συνήθειες,
και ανακάλυπτα καινούργιες.
Ελεγα, θα ταξιδέψω σε άλλα πρόσωπα, σε άλλα σώματα,
και δεν έλυνα ποτέ τους κάβους.
Ελεγα, θα γράψω παραμύθια με ευτυχισμένο τέλος,
και οι ήρωες μου συνέχεια αυτοκτονούσαν.

Κι ύστερα τέλειωσαν οι λέξεις μου και μαζί τους και οι σιωπές.

16 σχόλια:

Unknown είπε...

Αυτό το προτελευταίο σου "έλεγα" είναι η σημερινή μας εκλεκτική συγγένεια - και τη νοιώθω με μια υποδόρεια πικρία. Ίσως όμως και να κρύβει την υπέροχη παραίτηση μιας απόφασης.

Εν πάσει περιπτώσει, η αλήθεια είναι πως ολάκερο το "μήνυμά" σου σήμερα φανερώνει μιαν ανάδυση, μετά από μέρες. Κι αν όχι ακόμα, επίκειται, και στην εύχομαι γλυκιά μου.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τον Ηλία για την αίσθηση που μου άφησες. Όλα τελικά κάτω από το φως.

H.Constantinos είπε...

Δεν είναι εύκολο να αλλάξουμε εαυτό...

Μαρω_Κ είπε...

Ηλία μου,
τα φαινόμενα απατούν, πόσο μάλλον τα κείμενα που είναι απόλυτα ελεγχόμενα από τον δημιουργό τους.
Αλλά, έτσι κι αλλιώς το φως είναι πάντα εκεί και μας περιμένει.
Ο χρόνος της ανάδυσης είναι στην διακριτική μας ευχέρεια.

Δώρα μου,
Καλημέρα.
Πως πάτε με την ζέστη εκεί στα βόρεια; Εμείς εδώ λιώνουμε. Κυριολεκτικά.
Τελικά έχει και το φως τις καταστρεπτικές του ιδιότητες.

Κωνσταντίνε,
δεν πρόκειται να τον αλλάξουμε τον εαυτό μας. Είτε γιατί δεν μπορούμε, είτε γιατί δεν θέλουμε.

stefanos είπε...

γιατί το αληθινό 'εγώ' μας είναι πιό ισχυρό (σε μας ους υγιείς)

δροσερό φιλί για καλημέρα :-)

Μαρω_Κ είπε...

Bonne journee!!!
Στέφανε μου.

Πάντα υπάρχει και η σημερινή μέρα.
Μουτς!

3 parties a day είπε...

Γυναικεία προβλήματα. Κυρίως.

Μαρω_Κ είπε...

Λες;
Τι να σου πω.
Νομίζω ότι τα προβλήματα και οι προβληματισμοί δεν έχουν φύλο.
Αφυλα και άφιλα είναι.

Κι όπως έγραφε κι ένας φίλος :
"Αφιλων καιρός
Σε μοιραία τρίστρατα,
περαματάρης..."

cindaki είπε...

Μάρω_κ, εδώ
sofi-k!

Τυχαίνει φορές η θέληση μας να μην συμβαδίζει με τις πράξεις...

Μαρω_Κ είπε...

Kαλησπέρα Sofi-k!
Τις περισσότερες φορές η θέληση δεν συμβαδίζει με τις πράξεις.
Και να που καταντάμε όλοι.

Καλωσόρισες!

Esther είπε...

εμενα με εξεπληξε το ποσο αυτη η εμετικη παραιτηση , θρασυδειλια στα θελω μας μου θυμησε...εμενα!!!!!!!!

industrialdaisies είπε...

Η σιωπή κρύβει λέξεις. Η σιωπή είναι λέξη. Όταν σκορπούν αυτές τι ρόλο έχει άραγε η σιωπή; Ορφανή.

Κι από το "έλεγα" στο "κάνω". Λίγο πιο αισιόδοξο...

Μαρω_Κ είπε...

@esther
Θυμησε μου όταν θα σε δω να σε χτυπήσω.
Μουτς.

@μαργαριτούλα.
Από το βαθυμαύρο στο σκούρομπλε.
Φιλιά.

fish eye είπε...

κι εσυ το ιδιο??τελικα μηπως ομως αυτο θελουμε??ειμαστε ευχαριστημενοι αλλα γκρινιαρηδες??

Μαρω_Κ είπε...

@μετοφεγγάρι
Δεν ξέρω , μπαιλντισμένοι από τον καύσωνα είμαστε.

maya είπε...

Εξυπνο μεστο γλυκόπικρο.
και για κάποιο λόγο μου αφήνει αισιόδοξο μήνυμα. μάλλον γιατί μ'έχει πιάσει η ζέστη και νοιώθω καψούρα!
τι να πω? χάρηκα που πέρασα απο δω. θα σε επισκέπτομαι...
καλο σου βράδυ
χ