Παρασκευή 22 Ιουνίου 2007

ΩΔΕΣ


ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΦΥΓΗ

Αθήνα 12 Ιουνίου 2000

Θέλω να φύγω. Να εξαφανιστώ. Να μην αφήσω πίσω ίχνη και σημάδια.
Να μην θυμάται κανείς. Να μην ψάξει κανείς.
Θέλω να φύγω σε μια πορεία στρεβλή. Σε μια διαδρομή χωρίς συνοδεία.
Θέλω να φύγω από τα τετριμμένα, από τα τεκταινόμενα, από τα καθημερινά.
Από τα μικρά, από τα μεγάλα.
Δεν θέλω να ξέρω, δεν θέλω να αισθάνομαι, δεν θέλω ν’ αγαπώ.
Θέλω να μην υπήρξα ποτέ.
Να μην μ΄έχει ανάγκη κανένας.
Να μην μ’ αγαπάει κανείς.
Δεν θέλω να θυμάμαι. Δεν θέλω να περιμένω. Δεν θέλω να ονειρεύομαι.
Θέλω μόνο να παραληρώ. Να περιπλανιέμαι σ’ ένα σύμπαν άϋλο, αναίσθητο, αδιάφορο.
Θέλω να φύγω σ’ ένα ταξίδι που δεν θα το μάθεις.
Σε μια ζωή που δεν θα την αγγίξεις.
Σε σφαίρες που δεν θα τις φανταστείς.
Θέλω να φύγω, να εξαφανιστώ, να χαθώ, να νικηθώ ολοκληρωτικά από όλα εκείνα που με καταπιέζουν και με πληγώνουν. Να σταματήσω να αντιστέκομαι και να προχωρώ. Να σταματήσω να ξυπνάω με την πεποίθηση της καλύτερης μέρας.
Θέλω να φύγω.Κι είναι χαμένος ο χάρτης του μυαλού, και κλειστή η πίσω πόρτα.

ΥΣ: Σήμερα 7 χρόνια μετά ξαναδιαβάζοντας το παραπάνω κείμενο συνειδητοποιώ ότι η παραμονή χρειάσθηκε πολύ μεγαλύτερες αντοχές από την φυγή
....... Είμαστ' ακόμα εδώ.

14 σχόλια:

Adomiel είπε...

Να εξαφανιστείς, ε; Κάτι μου λέει πως ετοιμάζεσαι να ακυρώσεις κι άλλο ραντεβού...! :-Ρ

Εύχομαι να πρόκειται για ποιητική αδεία...

Μαρω_Κ είπε...

Kαλημέρα.
Δεν διάβασες το ΥΣ.
Είμαστε ακόμα εδώ.
Πάντα.
Και για όποιον!
Απειλή, υπόσχεση, κατάρα;
Η νεκροψία θα δείξει όπως πάντα.

Μουτς!!!

Pico είπε...

Μάρω το κόστος της παραμονής είναι πολλές φορές μεγαλύτερο από της φυγής. Δυστυχώς το διαπιστώνουμε πάντα εκ των υστέρων αυτό...

Μαρω_Κ είπε...

@pico
Οσο υψηλότερο το κόστος, τόσο πιο πολύτιμη η εμπειρία που συναποκομίζεις. Και έτσι η επόμενη αξιολόγηση γίνεται ένα κλικ πιο εύκολη.

Ανώνυμος είπε...

Όλα δύσκολα είναι. Πιο εύκολη βέβαια η φυγή χωρίς μνήμη. Αλλά το να (υπο/παρα/επι)μένεις είναι μια πράξη ηρωϊσμού.

sinefoula είπε...

Μάρω στην απάντηση που δίνεις στον pico έχω να πω πως παραμένοντας κάπου με υψηλό κόστος μπορεί να φας όλη σου τη ζωή και κατά συνέπεια να μην σου δοθεί η ευκαιρία για επόμενη αξιολόγηση και εύκολα κλικ.

Pico είπε...

@Μάρω οι άνθρωποι δυστυχώς ή ευτυχώς δε διαθέτουμε μόνο Λογική. Έτσι αυτά τα μεταγενέστερα ευκολότερα κλικ που τόσο αβίαστα περιγράφονται, αλλά πολύ δυσκολότερα αποφασίζονται μου φαντάζουν βολικές απαντήσεις.

@Συννεφούλα, αυτό που περιγράφεις δε συμβαίνει μόνο στις πολύ σοβαρές προσωπικές περιστάσεις, αλλά και σε λιγότερο σημαντικές.

Τελικά όλα αυτά είναι μάλλον περισσότερο ζήτημα "τυφλής" βούλησης...

Adomiel είπε...

Δε διάβασα το Υ.Γ.; Κυρία μου με προσβάλετε...! :-Ρ

Απλά δεν το είχατε γράψει ακόμη...! Όπως και την ημερομηνία...! Τα οποία ειλικρινά τα έψαξα...! ;-)

Σε πεθύμησα...!

Φιλιά...

Unknown είπε...

...αλληλένδετο...

Πως θα 'θελα κάτι να προσθέσω, έτσι για να νοιώσεις την συμπόρευση.
Αλλά νομίζω την νοιώθεις.
Κι έτσι μια "ματαιόδοξη" πρόσθεση μόνο θα αφαιρούσε...

stefanos είπε...

ζωντανοί
στη σκηνή
σαν ροκ συγκρότημα

αφού το ξέρεις γλυκιά μου
τα δύσκολα είναι που αξίζουν
τα φτενά δεν . . .

gitsaki είπε...

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί...

H.Constantinos είπε...

Είναι ωραίο να φεύγεις...
Δυστυχώς μπορώ να το κάνω μόνο αποσπασματικά...

Μαρω_Κ είπε...

Καλημέρα και καλή βδομάδα σε όλους.
Αυτή η ζεστη με έχει τελείως αποδιοργανώσει.
Μέχρι και το μυαλό μου έχει λιώσει.

3 parties a day είπε...

Δεν μπορείς να "φύγεις" από τον τρόπο που συναισθάνεσαι τα πράγματα...