Δευτέρα 26 Μαρτίου 2007

Σινεμά και πάλι



La mome (Zωή σαν τριαντάφυλλο)

Γαλλική ταινία σε σκηνοθεσία Ολιβιέ Νταάν, με τους: Μαριόν Κοτιγιάρ, Πασκάλ Γκρεγκορί, Εμανουέλ Σενιέ.
Υπόθεση : Η ζωή της διάσημης τραγουδίστριας Εντίθ Πιάφ, από τη δεκαετία του 1910 και τις φτωχογειτονιές του Παρισιού έως την παγκόσμια καταξίωση και το τραγικό της τέλος σε ηλικία 48 ετών το 1963.

Λοιπόν θα αρχίσω ξανά από τις δικές μου εμμονές, μια που το σινεμά για μένα είναι μια συνεχής και αδιάλειπτη εμμονή, ένα πάθος στο οποιο ούτε αντιστέκομαι, ούτε και προσπαθώ να το δικαιολογήσω. Ετσι λοιπόν ένα πάθος τρέφεται από εμμονές.
: Δεν μου αρέσει ο γαλλικός κινηματογράφος, και πιστέψτε με, έχω δει σχεδόν τα άπαντα.
: Λατρεύω τα τραγούδια της Πιαφ, όπως άλλωστε και πολύς άλλος κόσμος.
: Δεν μου αρέσει να μου χαλάνε το παραμύθι που έχω για τους ήρωες μου, τους ανθρώπους που θαυμάζω για το έργο τους και μέσα από αυτό χωρίς να τους ξέρω προσωπικά. Κι ανάμεσα τους και η Πιαφ.

Εχοντας λοιπόν στο μυαλό και στ’ αυτιά την φωνή της, και ξεχνώντας ότι πάω να δω μια γαλλική ταινία, βρέθηκα Σάββατο βράδυ, την ώρα που η Εθνική Ελλάδος αναστέναζε στο Καραισκάκη, σε κεντρικό σινεμά να παρακολουθώ την La mome.
Κακώς έπρεπε να είχα μείνει σπίτι να δω τον αγώνα.

Εξηγούμαι:
Το σενάριο χαοτικό. Καμιά χρονική συνοχή ανάμεσα στις σκηνές. Από το παρελθόν, όταν η Παιφ ήταν πιτσιρίκι, στις τελευταίες μέρες της.
Από την ιστορία της με τον πυγμάχο Μαρσέλ Σερντάν, πίσω στην αρχή της καριέρας της. Ολα αυτά τα άλματα σε αφήνουν με ένα σωρό απορίες και ο χαρακτήρας της Πιαφ δεν έχει τον απαραίτητο χρόνο να σκιαγραφηθεί και να πείσει για την ..... καταραμένη του πορεία.
Μπορεί η γραμμική αφήγηση να θεωρείται ακαδημαική, αλλά σε μερικές περιπτώσεις καλό θα είναι να αποφεύγονται οι ακροβατισμοί και οι πειραματισμοί, γιατι χάνουμε την ουσία. Κι εγώ, που δεν ξέρω την Πιαφ από τα γεννοφάσκια μου, όπως ίσως την Μελίνα, είχα τρομακτικά κενά.

Αυτό με οδήγησε να μην ταυτιστώ σε κανένα σημείο με την ηρωίδα, να μην μπορέσω να συμπάσχω με την οδύνη της για τους χαμούς των αγαπημένων της προσώπων. Να μην μπορέσω να κατανοήσω την εξάρτηση της από τις ουσίες που ακολούθησε αυτήν την οδύνη. Το μόνο που έβλεπα ήταν ένα αδύνατο και σχετικά άσχημο πλάσμα μπου τυρρανιόταν από το αλκοόλ και την μορφίνη, και που έβρισκε ξαφνικά την δύναμη να τραγουδά.
Καμιά συνοχή, καμιά δικαιολογία. Μια ταινία γεμάτη εύκολους συναισθηματισμούς με σκοπό να συγκινήσουν μόνο τον θεατή, χωρίς να προβληματίσουν, ή να πάνε βαθύτερα.
Κι επίσης μια εικόνα της Πιαφ γεμάτη θραύσματα, που το μονο που δεν έκανε ήταν να την κολάκευει, και να συντηρει το μύθο ενός πλάσματος που μέσα από την καταστροφή έβρισκε την δύναμη να σηκωθεί ξανά και ξανά.

Είπαμε ότι Αλαν Ρεναι έκανε την επανάσταση στο χωρόχρονο του σινεμά με το «Χιροσίμα αγάπη μου», αλλά φίλοι γάλλοι σκηνοθέτες λίγο έλεος στον φτωχό θεατή.
Πείτε την ιστορία με απλό τρόπο. Ετσι κι αλλιώς είναι μοναδική.
Οσο για την πρωταγωνίστρια, δεν την έχω ξαναδεί σε άλλη ταινία για να εκφέρω γνώμη. Ολοι λένε ότι της έμοιαζε καταπληκτικά. Οπότε κι εγώ συντάσσομαι μαζί τους.

Συμβουλή: Δείτε την. Γιατί έχει όλα τα μεγάλα τραγούδια της Πιαφ, σε αυθεντικές ηχογραφήσεις. Μην πάρετε όμως χαρτομάντηλα μαζί σας. Δεν θα κλάψετε.

17 σχόλια:

3 parties a day είπε...

Δίσταζα να δω την ταινία, και μετά την κριτική σου, χλωμό το βλέπω.
Το μόνο που έχω να πω είναι ότι η πρωταγωνίστρια είναι γνωστή στη χώρα της, και την έχω δει στο "Innocence" της Λουσίλ Χατζιχαλίλοβιτς, όπου μου άρεσε.

Ανώνυμος είπε...

Είμαι σίγουρη ότι έχεις δίκιο. Έχουμε δει πολλά τέτοια δείγματα.
Ούτε εμένα μου αρέσει να μου χαλάνε τη λάμψη των ειδώλων. Στο κάτω κάτω δεν έχι κανείς το δικαίωμα να παρουσιάσει τη ζωή του άλλου μίζερη ή καταστροφική ή οτιδήποτε, έτσι μονοδιάστατα.

Μαρω_Κ είπε...

@3parties
Το ξέρω ότι είναι πολύ γνωστή στην χώρα της. Εγω με τους γάλλους έχω πάρει διαζύγιο. Το "innocence" δεν το έχω δει.

@zoi20
Μωρέ όπως θελει ας την παρουσιάσει, την δική μου ψευδαίσθηση ν' αφήσουν ήσυχη αυτοί οι γάλλοι οι ..... κουλτουριάρηδες.

redpunkt είπε...

Κρίμα!

Δηλαδή σου έμειναν τα Zewasoft άθικτα;

Λοιπόν, σου βρήκα λύση!

Πάρε ένα κιλό κρεμμύδια ξερά, καθάρισέ τα και πλύνε τα. Αφού τα ψιλοκόψεις θα φτιάξεις υπέροχα φασολάκια!

Έτσι, και τα χαρτομάντηλα θα χρησιμοποιήσεις και τα ωραιότατα φασολάκια θα απολαύσεις!

3 parties a day είπε...

Δεν έχεις κι άδικο. Κι ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι μην καταντήσει η ζωή μου σαν γαλλικό έργο. Όλο μπλα μπλα χωρίς νόημα και δράση μηδέν.

gitsaki είπε...

Εγώ τώρα, ας κάνω ότι δεν είδα τίποτα κι ότι δε με ενόχλησε τίποτα.
Κι ας μείνει αυτό έτσι,μετέωρο.
Τα τραγούδια της Piaf πάντως,αγαπημένα έτσι κι αλλιώς.

Μαρω_Κ είπε...

@redpunkt
Να σας κάνω μια ερώτηση αγαπητέ.
Τις ταινίες αυτές εσείς τις έχετε δει;
Και αν έχετε διαφορετική γνώμη;

Μαρω_Κ είπε...

@3paries
Με καταλαβαίνετε αγαπητή μου. Ολο λένε, λένε κι όταν είναι να φτάσουν στο δια τάυτα, μάπα το καρπούζι.

@gitsaki
Το είδατε κι εσεις αγαπητή μου;
Για πείτε μου εντυπώσεις;

Ναυαγός είπε...

Μη χολοσκάτε και τη μπάλλα να βλέπατε τα ίδια χάλια ήταν. Βέβαια εκεί έκλαψε πολύς κόσμος

Μαρω_Κ είπε...

@ναυαγός
Εξαιρετικό αγαπητέ, πολύ γέλασα.
Σωστά για κλάματα ήτο η Εθνική.
Λάθος επιλογή έργου!
Δράμα το ένα, τραγωδία το δεύτερο!

Adomiel είπε...

Εγώ πάλι έριξα τρελό γέλιο το Σάββατο το βράδυ στον Άμλετ Β'... Είμασταν 4 και το σκορ ήταν 2-2... Για το ποιοι το σιχάθηκαν θα το μάθεις σύντομα...! ;-)

Επίσης να πω ότι δεν πρόκειται να δω την ταινία, ούτε σε dvd...! Είστε τόσο εξαιρετικά καλή όταν είστε κακιά...! :-Ρ

Υ.Γ. Τα συγχαρητήρια μου για το προσωπικό σας ...κολλητήρι! Ετοιμαστείτε να κατακτήσετε πλέον και νέες κορυφές...! ;-)

Μαρω_Κ είπε...

@doratsirka
Καλημέρα σας αγαπητή και καλώς ορίσατε.
Δεν το είχα σκεφτεί έτσι όπως το θέσατε.
Αλλά και πάλι το βλέμμα του σκηνοθέτη ήταν χαοτικό και τα μπρος πίσω μόνο σύγχιση και ναυτία μου έφερναν.

@adomiel
Ανυπομονώ να μάθω τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.
Οσο για το προσωπικό μου κολλητήρι, αισθάνομαι εθνικά υπερήφανη.

gitsaki είπε...

@maro_k:

Παρομοιες με τις δικές σας.
Τι να λέμε τώρα...

redpunkt είπε...

maro_k said...
"Ολοι λένε ότι της έμοιαζε καταπληκτικά. Οπότε κι εγώ συντάσσομαι μαζί τους. "


Το συνηθίζεις αυτό;
Συντάσσεσαι συχνά με αυτό που λένε όλοι;

Όλοι λένε (πλην εμού) ότι γράφεις υπέροχα! Μήπως πρέπει να συνταχθώ κι εγώ μαζί τους;

Μαρω_Κ είπε...

@red punkt.
Καλημερα σας αγαπητέ.
Εσεις να μην συνταχθηκατε με το πόπολο.
Να μείνετε μοναχικός καβαλάρης.
Αφήστε με εμένα, να κρύβομαι πισω "από τες γνώμες των πολλών".

redpunkt είπε...

Μπα, μπα!

Κι αναφορούλες Καβαφικές βλέπω!

Λογοτεχνία, κινηματογράφος, ποίηση...

Τα ταλέντα φαίνονται, το ένα μετά το άλλο.

Μάλλον θα συνταχθώ με τους θαυμαστές σας!

Μαρω_Κ είπε...

@redpunkt.
Αχ όχι αγαπητέ μου.
Μην το κάνετε αυτό.
Γιατί το blog μου θα ξαναγίνει νερόβραστο χωρίς τις παρεμβάσεις.