Δευτέρα 2 Ιουλίου 2007

Oι απαρχές μιας ανοίκειας θλίψης


Μέρες τώρα προσπαθώ να το καταπολεμήσω.
Να κρατηθώ στην αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων.
Να μείνω ευχαριστημένη από αυτά που έχω.
Να πνίξω την γκρίνια.

Γυρίζω γύρω-γύρω στο σπίτι. Ανοίγω και κλείνω βιβλία. Διαλέγω dvd και τα αφήνω στην μέση. Ξεκινάω να πάω σινεμά και το μετανιώνω.

Και στις εξόδους με τους φίλους φαίνομαι κουρασμένη, άκεφη, δυσκολη.

Οσο για την δουλειά, καθε λίγο βρίσκω δικαιολογία για να αφαιρούμαι, προσπαθώ να αποφεύγω όσο μπορώ τα δύσκολα ραντεβού. Με άλλα λόγια, όπου με παίρνει λουφάρω. Ανερυθρίαστα και χωρίς τύψεις.

Μπαίνω και βγαίνω στα blogs, διαβάζω αλλά με το ζόρι σχολιάζω.
Τίποτα δεν μου κάνει αίσθηση πια.

Μέρες τώρα προσπαθώ να αντισταθώ.
Να μην κατρακυλήσω στην θλίψη.
Κι είναι όλα δυσοίωνα.
Ο καύσωνας που μας απόκαμε.
Ο θάνατος στην Πάρνηθα.

Είδα χθες μια ταινία στην ΕΤ-1. Μικρό αριστούργημα. Le salaire de la peur. Ηθελα τόσο πολύ να γράψω γι αυτήν κι όμως η σκέψη μου αντιστέκεται.

Μέρες τώρα καταπίνω το σάλιο μου κι είναι στυφό.
Χωρίς καμιά εμφανή αιτία.
Ολα είναι ήρεμα. Ολα είναι υπό έλεγχο.
Κάποια είναι μάλιστα και καλά.
Τίποτα δεν πάει άσχημα.

Μέρες τώρα τρώγομαι με τις σάρκες μου.
Κι αισθάνομαι βλάσφημη κι αχάριστη και άδικη.

17 σχόλια:

Θερμεσιλαος είπε...

@ maro_k

Ίσως να θελήσετε να θυμηθείτε πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη την βραδύτητα και την παύση. Η πραγματική μας ζωή είναι αργόσυρτη, παρά τις ενδελεχείς μας προσπάθειες για το αντίθετο. Συνελόντι ειπείν, αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
Η ταινία είναι εξαιρετική. Την είχα δει όταν ήμουν έφηβος (πριν γεννηθήτε, πριν καν υπάρξετε ως υποψία...) και μόλις είχα διαβάσει το βιβλίο - και τα δύο, καταπληκτικά.
Θ.

Μαρω_Κ είπε...

Αγαπητέ Θ.
Δεν την βιάζω την ζωή να πάει πιο γρήγορα.
Απλά έχω την αίσθηση ότι σταλάζει αργά μέσα μου μια τεράστια θλίψη, της οποίας την πραγματική πηγή, αγνοώ.
Κι αυτό είναι που με τρομάζει.

Θερμεσιλαος είπε...

@ μαρω_κ

μα, αυτό, που λέτε στην πρώτη σας φράση είναι το ίδιο με αυτό της δεύτερης, εκφρασμένο αντιδιαμετρικά. Ίσως να χρειάζεστε την βραδύτητα, ίσως να την προσλαμβάνετε ως θλίψη, αλλά δείτε την κατάματα (ασκαρδαμυκτί, που λένε στα Λεγρενά).
Κι έπειτα, μην αναλυέτε τίποτε, απλώς νοιώστε. Μερικές φορές βοηθά, μην βασίζεστε τόσο στις παραινέσεις του Καρτέσιου του πατριού της νέας φιλοσοφίας...

Και να θυμάστε πως οι μηχανικοί ποτέ δεν τρομάζουν, εκτός κι αν έχει πέσει το δοκάρι, ποτέ πρίν...

Καλό απόγευμα.
Θερμεσίλαος ο Μάγνης

Μαρω_Κ είπε...

Αγαπητέ Θ.
Εχετε δίκιο για τους μηχανικούς.
Μόνο όταν προκύψει το πρόβλημα, ανησυχούν.
Το ίδιο κι εγώ.
Θα ακολουθήσω λοιπόν την συμβουλή σας.
Θα κάτσω αναπαυτικά και θα επιτρέψω στην βραδύτητα να καταλάβει τον χώρο και τον χρόνο.

Ανώνυμος είπε...

Μάρω μου κι εγώ είμαι βαρύθυμη αυτόν τον καιρό. Σαν πλησίαζε το καλοκαίρι απο παιδί, με έπιανε μια θλίψη για τα μεγάλα απογεύματα και τη χαρά που φοβούμουν να μου αρπάξουν. Αυτές τις μέρες νιώθω εντελώς αντιπαραγωγική και μια "υποχρέωση" που έχω και μάλιστα μπροστά σε κοινό την τρενάρω και δεν ξέρω που θα πάει αυτή η απραξία. Εύχομαι να είναι περαστική η θλίψη σου, ειδάλλως να γίνει απλώς δημιουργία. Φιλιά.

Μαρω_Κ είπε...

@δώρα
Ετσι κι αλλιώς περασματα είναι όλα.
Αυτό το βαρύθυμη πολύ μου άρεσε.
Τόψαχνα όλη την ημέρα.
Ακριβώς αυτό είμαι.
Βαριά και δυσκίνητη.
Δύσπεπτο αυτό το καλοκαίρι.
Μουτς.

3 parties a day είπε...

Κάποιο λόγο θα έχεις...
(Και δεν το λέω για να δικαιολογήσω μαζί με σένα και τον εαυτό μου, μια που στην ίδια πάνω-κάτω κατάσταση βρίσκομαι...)

Μαρω_Κ είπε...

@3pad
Καλησπέρα από μια Αθήνα που μετρά τα αποκαίδια της.
Τι να σου πω, αιτία ζωντανή και αθμαίνουσα δεν υπάρχει.
Πολλές μικρές κι ασήμαντες ναι.
Μουτς.

H.Constantinos είπε...

...e una vita difficile...

Adomiel είπε...

Μικρό μου έπρεπε να σε είχα απόψε παρεούλα με τις δύο συνήθεις υπόπτους... και τα αυτοκολλητάκια μας...! Θα επέστρεφες στη "θλίψη" σου με τέτοια λαχτάρα που το επόμενο ποιητικό σου post θα ήταν παιάνας...! Ένα μόνο θα σου πω: η κούκλα μελαχροινή ακόμα τρέχει...! ;-)

Υ.Γ. call me έχω θέμα...

Φιλιά

igkros είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τον θερμεσίλαο και λέω και εγώ το ίδιο ακριβώς. Μην αναλύετε τίποτα αγαπητή, απλά νιώστε, αφουγκραστήτε την χαλαρότητα και την βραδύτητα του θέρους

Μουτς

Θερμεσιλαος είπε...

Βλέπω πως πολλοί/ές νοιώθετε βαρύθυμα (ωραία λέξη, βάρος στην ψυχή) - να ξέρετε πως όλα μα όλα οφείλονται στο γεγονός πως ο Ερμής είναι ανάδρομος ή και παράδρομος. Και τούτο, μέχρι την 17 του μήνα.
Ημέραν καλήν και εύθυμη εύχομαι.
Θερμεσίλαος

Μαρω_Κ είπε...

@constantinos
Bongiorno!

@adomiel
ΟΚ. Μήνυμα ελήφθη.

@alps
Καλημέρα αγαπητέ μου.

@Θερμισίλαος.
Αν και Τρίτη, θα το παλέψουμε.
Καλημέρα!

3 parties a day είπε...

Μάρω, τα μικρά κι ασήμαντα είναι που με χαλάνε...

Μαρω_Κ είπε...

@3pad
Κι εμένα.
Αλλά έλα που πέφτω πάνω τους επι καθημερινής βάσεως!!
Πρωινό μουτς!

fish eye είπε...

..ολοι το ιδιο,ουτε διαθεση για δουλεια,ουτε για βολτα..τιποτα..ας ελπισουμε στις μερες των διακοπων,αν και φετος θα ειναι τοσο λιγες!!

Μαρω_Κ είπε...

@μετοφεγγάρι
Τελικά η Πάρνηθα και η ανθρώπινη βλακεία μας εχει πέσει πολύ βαριά νομίζω.