Και μια που αρχίσαμε να μιλάμε για χαμένες αγάπες και ατελέσφορους έρωτες, ψάχνοντας τα χαρτιά μου ανακάλυψα ένα ποίημα που είχα αφιερώσει πριν κάποια χρόνια στο Γ., με τον οποίον ήμουν ερωτευμένη (σφόδρα αν δε με απατά η μνήμη μου) , αλλά εκείνος με έπτυε κανονικότατα. Για τον απλούστατο το λόγο ότι είχαμε μια πολυ μικρή , ασήμαντη διαφορα ηλικίας (8 μόνο χρόνια). Εκείνος μικρότερος εννοείται!Ασφυξία και ανία ο χρόνος που μετρούσε.
Αφίλητο το στόμα που σιωπούσε.
Απειρα τα λόγια που δεν ειπώθηκαν.
Ανυδρα τα μάτια που δεν λατρεύτηκαν.
Αφιλτρα τσιγάρα στο τασάκι.
Ακαπνες οι νύχτες στο κρεβάτι.
Αφωνη η μελωδία, κάτω απ’ τα φώτα.
Αοσμη η ανάσα από τα χνώτα.
Αχαρα το χέρια που κρέμονταν απ’ τους ώμους.
Αρρυθμο το στήθος που δεν υπάκουε στους πόθους.
Ακίνητα τα πόδια, τ’ απλωμένα στην πλάτη της ζωής.
Ανεκπλήρωτοι οι τόποι της ηδονής.
Αμέτρητη η ώρα μιας μέρας που βράδιαζε.
Αταξίδευτα τα όνειρα ενός ύπνου που δεν σου μοιαζε.
Αψεγάδιαστο το είδωλο μιας μεγάλης φυγής.
Αστεγο και θλιβερό το σώμα αυτό,
ο ξενιστής μιας μελανιασμένης ψυχής.
11 σχόλια:
Βέβαια, η ιστορία τράβηξε για καιρό. Ημουν κι επίμονος άνθρωπος εγώ. Ηταν κι αυτός λίγο επιρρεπής στην θανατηφόρα γοητεία μου.
Μην σας κουράζω με λεπτομέρειες!
Τώρα πια είμαστε εξαιρετικοί φίλοι.
Τα καλύτερα μας κρύβετε. Και ήμουν έτοιμη να του σούρω του νεανία τα εξ αμάξης! Για το μετά δε μας λέτε κάτι. Το πριν είναι στο ίδιο μήκος με τον ατελέσφορο έρωτά σας του προηγούμενου ποστ. Ζευγαρωτές ομοιοκαταληξίες, αλλά λιγάκι παιγνιώδης ο λόγος όχι τόσο πικρός (κάτι ξέρατε εσείς και η θανατηφόρος γοητεία σας)!
@δωρα
Να μην το εκθέσω τον άνθρωπο.
Ολη μου η ζωή μάλλον στοιχειώνεται από ατελέσφορους έρωτες.
Ετσι είναι γαϊτανάκι.
Σε κάποιον λες εσυ όχι, καποιος άλλος παίρνει την εκδίκηση για τον αποδιωγμένο.
Αυτό το νομοτελειακό με τρομάζει...Εγώ πάλι γιατί σπάνια αρνήθηκα και πάντοντε μ' αρνιούνται; Ίσως τα δικά μου λίγα όχι να ήταν πιο ηχηρά από τα πολλά ναι.
@δώρα
Αυτή η νομοτέλεια της φύσης και του έρωτα κι εμένα με τσακίζει.
Τώρα για τα όχι.
Δεν ξέρω αν το μέγεθος μετράει.
Ο ήχος τους είναι που σκοτώνει
Ακούς εκεί να έχει πρόβλημα με 8 χρόνια. Σιγά το πράμα.
Κ καλά έχεις πρόβλημα ρε φίλε, τα ποιήματα τι μας τα αφιερώνεις? Άρα μας θες!
Όσο σε διαβάζω σε αγαπάω πιο πολύ:)ματς
Οκτώ χρόνια; Οκτώ;;;; Σα δε ντρέπεστε μοιραία κυρία με τη θανατηφόρο γοητεία...! Μα πως μπορέσατε; Τςτςτςτςτςτς...! :-Ρ
@ζωή
Καλημέρα νυχτοπούλι μου.
Κι εγώ ξενυχτάω βρε μάτια μου αλλά όχι κι έτσι!
Καλά μην τον βαράμε τον άνθρωπο.
Μικρός ήτο δεν ήξευρε.
Σ' ευχαριστώ για την αγάπη.
Ματς
ΥΣ: Εγώ του το αφιέρωσα το ποίημα!
@adomiel
Ναι, πάρτη την σκούφια σου και βάρας μας κυρία μου.
Από κοντά οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.
Καλημέρα!
Δεν νομίζω πως υπάρχουν χαμένες αγάπες ή ατελέσφοροι έρωτες. Η ίδια η διάρκεια, εφ'όσον τραβήξουν μακροχρόνια, τους ...ξεθωριάζει ;)
Επομένως, η ένταση είναι ανάλογη της διάρκειας.
Πάντα ήταν και είναι ερωτευσιμες οι μεγαλύτερες γυναίκες (σε λογικές ηλικίες πάντα). Τουλάχιστον για μένα ο έρωτας των 17 μου ήταν μια καθηγήτρια-σε άλλο σχολείο- ετών 26.
Δεν υπάρχουν ταμπού στον έρωτα. Στην αισχρότητα και τη διαστροφή ίσως.
Τις καλησπέρες μου, καλώς σας βρήκα.
Καλημέρα σας.
Καλώς ήρθατε.
Ναι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία από μας άνθρωποι έχουν μια συγκεκριμένη γοητεία.
Τώρα το ξέρω.
Τότε ήταν αλλιώς!
Δημοσίευση σχολίου